کد مطلب:163195
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:190
سؤال ها
سؤال این است كه:
1- آیا این اهداف بالاتر، تحقق پذیر هست؟ (بینش)
2- آیا كاربردی و ارزش آفرین هست؟ (ارزش)
3- آیا جواب گو و روش ساز هست؟ (روش)
4- شكست های تاریخی و اجرایی تا امروز از چه حكایت دارد؟
5- آیا این اهداف دینی برفرض تحقق با اهداف انسانی ومعمول تفاوتی خواهد داشت؟
یعنی در نحوه ی مدیریت و مهندسی اجتماعی، در نحوه ی برنامه ریزی، در نحوه ی تشكل و سازماندهی و در نحوه ی تربیت و سازندگی... با این جریان های
شرقی و غربی و با این مدیریت های اروپایی و آسیایی جنوب شرقی، تفاوت دارد...؟
6- و در صورت تفاوت، تاب مقاومت و برخورد و كارگشایی را دارد؟
این سؤال های اساسی است كه بسیاری از متفكران را به مذهب حداقل كشانده و آینده ی دین را در دنیای ارتباطات و عصر اشتغال علم، در معرض تهاجم و ضعف نشان داده و به مشكلات دین و علم و مشكلات دین و منطق و مشكلات دین با دین اشاره كرده است و تا این جا آمده كه در كلام جدید صحبت از تعصب مذهب بی جاست.مذهبی همین كه موهوم نباشد و معقول قلمداد شود، برایش كافی است.مفید بودن و یا ضرورت داشتن خیلی بلند پروازی است.دیگر نباید انتظار داشت كه مذهب تنها راه باشد.همین كه به عنوان راهی معقول پذیرفته شد، كافی است.